Szanowni Państwo,
przesyłam do konsultacji dwa dokumenty z prośbą o wszelkie uwagi, propozycje, informację zwrotną. Z góry dziękuję za zapoznanie się z nimi i zabranie głosu.
W ciągu ostatnich czterech miesięcy toczyły się intensywne prace nad Kodeksem Dobrych Praktyk i Standardem Usług E-learningowych.
Było to, i w dalszym ciągu jest, bardzo trudne zadanie. Mierzyliśmy się z wieloma wyzwaniami min. pojęciem e-learningu, które obecnie znacznie przekracza tradycyjne rozumienie usługi rozwojowej. Mierzyliśmy się z wyzwaniem różnorodności jaka występuje wśród podmiotów zajmujących się, określających siebie jako zajmujących się e-learningiem.
Z jednej strony mieliśmy bardzo rozwinięty rynek podmiotów, które od wielu lat projektują, produkują i wdrażają profesjonalne rozwiązania i treści e-learningowe, w znaczącej części udostępniane asynchronicznie. Z drugiej strony mieliśmy podmioty, które na różne sposoby świadczą usługi e-learningowe synchronicznie czyli w czasie rzeczywistym. Mieliśmy też takie, które integrują wszystkie formy i metody (w tym te stacjonarne). Mierzyliśmy się z dylematem jak ująć to co jest ale również uwzględnić to, co bardzo dynamicznie nadchodzi (zmiany technologiczne). Naszym dylematem było też odpowiednie „umieszczenie” projektowanych standardów względem tych już istniejących, a które odwołują się do usługi rozwojowej jako takiej, bez względu na formę w jakiej jest realizowana.
Ostatecznie przyjęliśmy kilka założeń, które wpłynęły na obecny kształt tych dokumentów:
1. Sformułowania standardu muszą być na tyle uniwersalne, aby dało się nimi opisać każdy rodzaj usługi (alternatywą byłoby np. wydzielenie kilku części standardu dotyczące np. e-learningu asynchronicznego) - ew. różnice pojawiają się w wyborze źródeł dowodów na spełnianie określonego elementu standardu
2. Informacje i pojęcia powinny być proste i zrozumiałe dla każdego (w tym dla odbiorców usług i decydentów finansujących usługi np. administracja)
3. Opisy rezultatu i źródeł dowodów powinny być na tyle elastyczne, aby pozostawiały konkretnemu podmiotowi oraz potencjalnemu audytorowi możliwość wspólnego poszukiwania/ wyboru sposobu walidacji poszczególnych elementów standardu i wyboru źródeł dowodów.
Oprócz tych założeń zdecydowaliśmy się na różne akcenty w obu dokumentach.
1. Kodeks Dobrych Praktyk E-learningu ma pełnić w pierwszej kolejności rolę edukacyjną.
Ma być źródłem rozumienia pojęć i zbiorem praktycznej i fachowej wiedzy o e-learningu.
Nie aspiruje przy tym do roli normatywnej. Wychodząc z tego założenia dokument ten powinien być stale rozwijany i wzbogacany np. na zasadzie podejścia „wiki”, zwłaszcza w najbliższym okresie.
2. Standard E-learningu jest w pierwszej kolejności dekowany wskazaniu wytycznych czym jest profesjonalna usługa e-learningowa, jakie działania się na nią składają, gdzie można znaleźć potwierdzenie, że dany podmiot działa zgodnie ze standardem?. Standard nie wkracza we wszystkie aspekty profesjonalnej usługi rozwojowej ujęte już choćby w takich dokumentach jak SUS 2.0 czy MSUES. Dzięki czemu skupia się na elementach szczególnie istotnych i specyficznych dla e-learningu. Zakładamy, że dzięki takiemu podejściu łatwiej go będzie zrozumieć, upowszechnić, w tym w aspekcie potencjalnego audytowania i certyfikacji.
Należy podkreślić, że tak opisany standard może być użyty niezależnie albo jako uzupełnienie (rozwinięcie, pogłębienie) innych.
Na obecnym etapie rozsyłamy dokumenty możliwie do jak najszerszej grupy interesariuszy. Liczymy na otrzymanie niezależnej i obszernej informacji zwrotnej oraz ew. uwag dot. zmian, uzupełnień itd. które pozwolą nam opracować a potem przyjąć ostateczną wersję dokumentów.
Sugestie i uwagi proszę nanosić wprost na dokumencie lub ew. przesyłać je drogą elektroniczną.
Na Państwa sugestie i opinie czekamy do 07.12.2020 do końca dnia.
Dokumenty do konsultacji - możliwość komentowania
Z wyrazami szacunku
Piotr Piasecki
Przewodniczący Rady ds. Kompetencji Sektora Usług Rozwojowych